Debate: Os transxénicos

Os transxénicos son plantas ou animais que foron manipulados xenéticamente en laboratorios. Esta manipulación consiste en agregar xenes á cadea de ADN dos organismos vexetais e animais, permitindo cambiar ou combinar características entre eles. Esta tecnoloxía provoca un debate na sociedade actual con argumentos a favor ou en contra dos transxénicos. Trátase dun tema moi polémico. Os alumnos e alumnas de 3º ESO A opinan sobre o mesmo:

Lucía opina: "Estou a favor dos transxénicos pero a miña opinión non é rotunda. Penso que a fame no mundo é un tema suficientemente importante como para variar un chisco o equilibrio ecolóxico. Iso sí, a elaboración destes produtos debería estar correctamente controlada para facer as menos variacións no medio"

Álex opina: "Estou a favor pero con matices. Aínda non se puido demostrar que as alteracións sexan inofensivas, tampouco que sexan perxudiciais. O equilibrio ecolóxico non ten que verse moi afectado se hai un control efectivo. Aínda que se considere pouco étrico manipular a natureza, hai que ter presente que o ser humano leva manipulando o medio desde a revolución neolítica. Por último, os alimentos coa manipulación, son máis nutritivos, as plantas máis resistentes e as sementes poden medrar en calquer sitio. E algo moi importante: pódese acabar coa fame mundial"

Ánder opina: "Persoalmente estou máis a favor que en contra dos produtos transxénicos. Actualmente non está demostrado que sexan beneficiosos, pero tampouco que sexan perxudiciais. Ademáis, poderíase variar un pouco o equilibrio ecolóxico e a natureza, como se ven facendo desde hai moitos séculos, co fin de rematar coa fame no mundo, un grave problema na actualidade"

Marina opina: "As razóns a favor dos transxénicos teñen bastante peso na miña opinión, pero existe unha poderosa razón en contra dos mesmos e que eu defendo: o equilibrio ecolóxico pódese ver afectado!. Eu penso que actualmente o medio ambiente está moi danado, co cal tería consecuencias moi negativas estropealo aínda máis. A miña postura, é polo tanto, contraria ós transxénicos"

Jesús opina: "Estou a favor dos transxénicos sempre que se tomen unhas medidas reguladoras nas plantacións para non acabar coas especies autóctonas. Ademáis non atopo lóxica unha das razóns das posturas en contra referente ós beneficios das empresas privadas neste tema, porque son precisamente estas as que sufragan os gastos de investigación, aforrándolle o gasto ós gobernos de cada estado. En canto a que si é unha postura pouco ética, penso que o ser humano leva modificando o medio no que vive desde a Prehistoria"

A pesca submariña

É un tipo de pesca similar á caza , xa que o pescador busca a presa para atrapala, tamén é unha modalidade de pesca que se realiza mediante a inmersión en apnea e co uso dun arpón ou fusil submariño.Unha destas técnicas é a de espera, baséase en pasar o máis desapercibido posible e permanecer quieto a espera de que algún pez curioso se acerque a unha distancia donde resulte fácil facer branco. A técnica chamada de ó paso consiste en recoñecer unha zona de paso das presas. O pescador colócase da forma mais mimética posible para evitar que o peixe o vexa. As anteriores técnicas están limitadas polo tempo de apnea do pescador. Na superficie esta limitación non existe. É moi difícil colocarse nun sitio no que o peixe non recoñeza ao pescador e marche. A técnica en araña é un tipo de pesca extrema realizada en alta mar. Nesta pesca o pescador cóllese a un lastre atado a unha boia ou embarcación e deixase caer cara o fondo do mar. A lonxitude da corda atada ao lastre limita a profundidade e o pescador detense entre 5 e 50 metros, para permanecer inmóvil boca abaixo en esa posición. Os peixes lánzanse contra ese "cebo" que lles colocaron, momento no que o pescador lles disparará mediante longos fusís. Soe ser utilizado contra medregais, atúns ou outros peláxicos.

Diego Blanco Sandá

A pesca: técnicas

As técnicas de pesca no mar son moi variadas. Unha delas é a almadraba, que divide as súas redes en compartimentos e consiste en grandes redes ancladas ou suxeitas a estacas, abertas na superficie e provistas de sistemas diversos para dirixir e reter ós peixes.

O trasmallo é unha rede con vaias telas superpostas e de diferentes tamaños. Na parte superior as telas deben quedar a flote pero ás inferiores se lle poñen pesos para manter as redes en forma vertical. A desventaxa que presenta esta técnica é a dificultade para sacar os exemplares capturados e a complexidade da súa reparación.

As nasas utilízanse para capturar peces ou crustáceos. Son caixas ou cestas feitas con diferentes materiais e con unha ou máis aberturas ou entradas. Colócanse no fondo e únense a unha boia que indica a súa situación na superficie

A pesca ó cerco consiste en cercar ó peixe ou ao banco de peixes soltando as redes desde lanchas de motor que se dispoñen en círculo. Despois péchase o fondo da rede capturando así a pesca
A pesca de arrastre é a menos selectiva que existe xa que consiste nunha rede lastrada que barre o fondo mariño capturando todo o que atopa o seu paso. Destrúe algas e outros organismos de xeito indiscriminado. Hoxe en día está regulada ou prohibida xa que é moi destructiva.



Ánder Castro Fernández

Exemplos de gandaría: intensiva e extensiva

Nesta imaxe podemos ver un exemplo de gandería intensiva. Este tipo de gandaría ocupa espazos reducidos ós que se lles saca o máximo rendemento e beneficio. O gando atópase estabulado e alimentado por pensos. É unha gandaría altamente mecanizada. A que vemos na imaxe é gando vacún orientado á producción de leite. Este tipo de gandaría localízase en América do Norte e en Europa Occidental. En Galicia a gandería vacuna atópase nun réxime mixto.
Sergio Vilar Ojea

Na imaxe podemos ver un exemplo de gandaría extensiva. Esta gandaría ocupa espazos amplos onde o gando pasta libremente alimentándose de pastos. Este tipo de gandaría atópase pouco mecanizada, non sendo necesaria unha gran inversión como no caso da gandaría intensiva. O gando que vemos é vacún, orientado á producción de carne e leite. Este tipo de gandaría, non estabulada practícase nos EEUU, na zona dos Grandes Lagos e na Pampa en América do Sur. Sergio Vilar Ojea

A gandería intensiva

Estamos ante unha imaxe pertencente á gandería intensiva. As características deste tipo de gandaría son as seguintes: ocupa espazos reducidos aos que se lle saca o máximo beneficio, é unha gandaría altamente mecanizada, o gando está estabulado e alimentado por pensos, e trátase dunha gandaría á que se lle destina moito capital. Na imaxe observamos gando avícola, orientado á comercialización de ovos e a carne de dito animal. A gandaría intensiva practícase en moitos lugares do planeta, sempre no interior dunha granxa, sobre todo nos países desenvolvidos de América do Norte e Europa.

Ánder Castro Fernández

A agricultura extensiva dos EEUU

É unha agricultura de mercado; está especializada en poucos produtos, utiliza maquinaria avanzada e o transporte é barato, rápido e eficaz. As explotacións están moi mecanizadas, case non precisan man de obra e aplícanse técnicas e coñecementos moi avanzados para seleccionar sementes, loitar contra as pragas etc. A producción e a productividade son moi altas. Este tipo de agricultura utiliza grandes leiras ou latifundios, a súa paisaxe é de campo aberto (openfield) porque son leiras sen cercados que as delimitan. Polo seu sistema de cultivo pertence ó monocultivo porque só se especializan nun produto. ë unha agricultura de secaño porque só se abastece da auga procedente das chuvias anuais. Segundo o aproveitamento do solo esta agricultura é extensiva xa que se practica en lugares con moito terreo. En canto o poboamento é espallado, as vivendas atópanse illadas. Esta agricultura practícase nos EEUU, concretamente nas Grandes Chairas. O seu clima é continental, isto é, con escasas precipitacións e temperaturas extremas debido á lonxanía do océano, moi calorosas no verán e moi frías no inverno.
Ánder Castro Fernández

Agricultura intensiva mediterránea

Esta paisaxe agraria está caracterizada polo máximo aproveitamento do terreo, practícase en lugares densamente poboados con terreos escasos. A propiedade da terra está moi repartida, as parcelas son pequenas ou medianas e abertas (openfield). Hai unha especialización de produtos: hortalizas e froitas. Existe un importante investimento, a produción é elevada e está orientada ó mercado. Utilízanse fertilizantes e sementes seleccionadas, ainda que a técnica de regadío utilizada é aínda bastante tradicional. É unha agricultura comercial cuxo fundamento é obter grandes beneficios a través da venta. Mediante uns modernos medios de transporte mantéñense os produtos frescos e en boas condicións.
Inés Vázquez Lamazares

A agricultura itinerante por cremación

A agricultura itinerante é un tipo de agricultura de subsistencia na que a producción está destinada ó autoconsumo. As técnicas utilizadas neste tipo de agricultura son arcaicas e moi rudimentarias. Os campesiños fan un traballo totalmente manual e con pocas ferramentas, se abonados químicos. Algúns dos problemas máis salientables son a pouca productividade e uns resultados bastante pobres. Na agricultura itinerante por cremación os campos de cultivo obtéñense a partir da queima dos bosques e as sabanas. En primeiro lugar tálanse as árbores e os arbustos e préndeselle lume. Despois o home mestura as cinzas co propio solo. A continuación, xa está listo para cultivar mandioca, tubérculos ou millo miúdo entre outros. Os inconvintes ou problemas é que a poboación é nómada xa que as terras esgótanse cada poucos anos, xa que o solo é pouco fértil, ademáis da deforestación continuada de selva e de sabana. É unha agricultura que se traballa en leiras abertas, orientada ó policultivo, a técnica utilizada é de secaño xa que se aproveita a auga das precipitacións, e trátase dunha agricultura extensiva. A poboación concéntrase en aldeas. Esta agricultura dase en Africa, América Central e do Sur e nalgunhas zonas de Asia, en países bastante pobres cun clima cálido ecuatorial ou tropical.
Lucía Hidalgo Portomeñe

A agricultura monzónica

A agricultura do arroz é un tipo de agricultura de subsistencia. Ésta ven caracterizada por estar destinada ó autoconsumo. Emprega técnicas moi rudimentarias e non utiliza abonados químicos. A agricultura monzónica é pouco productiva ainda que a producción é alta. Está ó servizo das condicións climatolóxicas, para o seu desenvolvemento é fundamental a choiva do monzón, ventos cálidos que achegan elevadas precipitacións necesarias para o cultivo do arroz. A producción está orientada ó autoconsumo, cubre as necesidades da poboación. O traballo é manual, trátase dunha agricultura de regadío. O poboamento é concentrado en aldeas cos campos de labor ó redor. A agricultura monzónica localízase en Asia, nas penínsulas do Indostán e de Indochina.
Olalla Vázquez Carballo

Lugares para visitar: Monte Rushmore

O monte Rushmore é unha monumental escultura tallada nunha montaña de granito. Está situado en Keistone, Dakota do Sur. Conmemora o nacemento e desenvolvemento dos Estados Unidos de América. O memorial Monte Rushmore ten algo máis de 5 kilómetros cadrados. Entre 1927 e 1941, catrocentos traballadores esculpiron os catro colosais bustos de dezaoito metros dos presidentes estadounidenses: George Washington, Thomas Jefferson, Theodore Roosevelt e Abraham Lincoln, que representan o primeiro século e medio da historia dos EEUU de América. O Monte Rushmore foi nomeado monumento nacional no ano 1925. O mantemento do monumento constitúe un desafío continuo xa que hai que escalar a montaña para limpala. En 2005 foi lavado o monumento por unha empresa alemana que fixo o traballo gratuitamente. Como curiosidade salientar que o autor da obra morreu sen ver finalizada a súa obra.
Diego Blanco Sandá

Lugares para soñar: Groenlandia

Groenlandia é un país autónomo pertencente ó reino de Dinamarca. Comprende a enorme illa que leva o mesmo nome e que se atopa entre o Océano Atlántico e o Océano Glaciar Ártico. Pertence ao continente americano. Máis do 80% da súa superficie é xeo. Na parte occidental e, debido á proximidade da corrente do Labrador que queda moi bruscamente cortada na illa de Terranova pola corrente cálida do Golfo de México, fórmanse icebergs en latitudes más baixas que no resto do planeta. Ó norte da illa non hai xeo prácticamente porque o aire é demasiado seco para producir a neve esencial para a creación da capa de xeo. Groenlandia posúe un clima polar, aínda que o clima das súas costas é algo máis benigno, xa que atemperatura do verán pode acadar os 10ºC e donde a vexetación é de tundra. A agricultura na illa é inexistente.
Saskya Vicente Vilariño

Exposición na biblioteca: Lugares para soñar

Entre os días 10 e 17 de xaneiro podemos atopar na biblioteca do noso centro unha exposición dos traballos expostos na clase de Sociais e publicados en Antártida. Esta exposición leva por título "Lugares para soñar" xa que amosa moitísimos lugares da Terra que nos gustaría visitar polo menos unha vez na nosa vida. A beleza das Illas Cíes, as exóticas praias das Seychelles, a paradisíaca paisaxe de Hawai, a frialdade da Antártida ou o misterio de Pompeia e Herculano...Todo isto e máis podedes contemplalo estes días. Grazas pola vosa colaboración

Isabel G. Piñeiro

A Amazonia: un exemplo de clima ecuatorial

A Amazonia é un exemplo de clima cálido ecuatorial. Caracterízase por posuir unhas temperaturas moi altas e constantes durante todo o ano, o que fai que non haxa diferencias estacionais. As súas precipitacións tamén son moi abundantes durante todo o ano, proporcionando unha elevada humidade. A vexetación que corresponde a este clima é a selva, con unha gran diversidade de árbores. É unha vexetación moi frondosa. A flora da selva tropical húmida posúe innumerables especies de plantas sen clasificar, miles de anfibios, aves e insectos. Na Amazonia podemos atopar mamíferos moi diferentes, o xaguar, o puma, ou reptís como as tartarugas, caimáns, serpes, aves exóticas como o tucán ou peces de todas as especies. Ao longo do río florece a plnta victoria amazónica.
Marina García Diéguez e Lucía Hidalgo Portomeñe

A Amazonia

A Amazonia ou selva amazónica é unha vasta rexión da parte central e septentrional de América do Sur que comprende a selva tropical da Cunca do río Amazonas, aínda que nas Guïanas tamén existe unha densa selva tropical. A Amazonia é o bosque tropical máis extenso do mundo, o redor de 6 millóns de kilómetros cadrados que se reparten entre oito países, dos que Brasil e Perú posúen a maior extensión. A selva amazónica desenvólvese o redor do río do mesmo nome e na súa cunca fluvial. As altas temperaturas favorecen unha tupida e exuberante vexetación sempre verde. O nome do "pulmón verde do planeta" que ostenta este gran espazo vexetal non é por casualidade, xa que mantén un equilibrio climático: hai un balance entre os ingresos e saídas do CO2 e de O2. Os científicos están dacordo na que a perda da biodiversidade é un resultado da destrucción da selva.
Lucía Hidalgo Portomeñe e Marina García Diéguez

O Teide

O Teide é un volcán que se atopa na illa de Tenerife nas Canarias. É un estratovolcán de tipo vesubiano que consta duns 3718 metros de altitude sobre o nivel do mar; sendo a máxima altura do arquipélago e tamén de españa. Con esta altura ademáis, convértese no terceiro volcán do mundo dende a súa base, despois do manua Loa e o Manua Kea, ambos en Hawai. Está situado no centro xeográfico da illa de Tenerife, formando parte do Parque Nacional do Teide, declarado Patrimonio da Humanidade. Este parque é posiblemente o máis visitado de España e o segundo máis visitado do mundo. O Teide, como o Monte Olimpo en Grecia, foi considerado monte sagrado. Era coñecido como Echeide, que significa inferno, polos aborixes da illa. Estes crían que no volcán habitaba o mal, e foron achados restos arqueolóxicos nas súas ladeiras, como obxectos sagrados, e dise que eran para contrarrestar o mal que do monte emanaba. Por último, engadir que ademáis dos nomes xa expostos, o Teide tamén foi coñecido polos romanos como Nivaria, pola neve do volcán no seu cumio. O nome actual de Tenerife, tamén garda relación co volcán, xa que significa "monte claro"
Jesús Rodríguez Varela